Οι ιστοριες του Μπιντλ Του Βραδου

Οι Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου είναι μια συλλογή παραμυθιών για μικρούς μάγους και μάγισσες. Επί αιώνες αποτέλεσαν δημοφιλές ανάγνωσμα, με αποτέλεσμα τα «Ο Μάγος και η πηδηχτή Χύτρα» και «Η Κρήνη της Καλοτυχίας» να είναι παραμύθια τόσο οικεία στους περισσότερους μαθητές του «Χόγκουαρτς» όσο τα «Η Σταχτοπούτα» και «Η ωραία Κοιμωμένη» στα παιδιά των Μαγκλ.
Τα παραμύθια του Μπιντλ μοιάζουν από πολλές απόψεις με τα δικά μας, για παράδειγμα, η καλοσύνη συνήθως ανταμείβεται και η κακία τιμωρείται. Ωστόσο, υπάρχει μια πρόδηλη διαφορά. Στα παραμύθια των Μαγκλ, αιτία των προβλημάτων του ήρωα ή της ηρωίδας είναι συνήθως η μαγεία – η κακιά μάγισσα δηλητηρίασε το μήλο, ή έβαλε την πριγκίπισσα να κοιμηθεί εκατό χρόνια, ή μεταμόρφωσε τον πρίγκιπα σ’ ένα απαίσιο τέρας. Στις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου, αντιθέτως, βρίσκουμε ήρωες και ηρωίδες που ξέρουν να κάνουν οι ίδιοι μάγια, αλλά, παρ’ όλα αυτά, δυσκολεύονται όσο κι εμείς να λύσουν τα προβλήματά τους. Τα παραμύθια του Μπιντλ βοήθησαν γενιές και γενιές μάγων να εξηγήσουν στα παιδιά τους αυτή την οδυνηρή αλήθεια: ότι η μαγεία δημιουργεί τόσα προβλήματα όσα λύνει.
Μια άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ αυτών των παραμυθιών και των αντιστοίχων των Μαγκλ είναι ότι οι μάγισσες του Μπιντλ κυνηγούν την τύχη τους πολύ πιο μαχητικά από τις ηρωίδες των δικών μας παραμυθιών. Η Άσα, η Αλθέντα, η Αμάτα και η Μπάμπιτι Ράμπιτι είναι μάγισσες που παίρνουν τη μοίρα τους στα χέρια τους, αντί να κοιμούνται για χρόνια ή να περιμένουν να ανακαλύψει κάποιος το χαμένο γοβάκι τους. Εξαίρεση σ’ αυτό τον κανόνα αποτελεί η ανώνυμη ηρωίδα του «Η τριχωτή Καρδιά του Μάγου», της οποίας η συμπεριφορά ταιριάζει περισσότερο με την ιδέα που έχουμε για τις πριγκίπισσες των παραμυθιών, μόνο που στο τέλος της ιστορίας της δεν υπάρχει Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Ο Μπιντλ ο Βάρδος έζησε το δέκατο πέμπτο αιώνα κι ένα μεγάλο μέρος της ζωής του παραμένει τυλιγμένο στο μυστήριο. Ξέρουμε ότι γεννήθηκε στο Γιόρκσαϊρ και η μόνη ξυλογραφία, όπου διασώζεται η μορφή του, μας πληροφορεί ότι είχε πολύ πλούσια γενειάδα. Εάν στα παραμύθια του αντανακλώνται με ακρίβεια οι απόψεις του, τότε συμπαθούσε τους Μαγκλ και τους θεωρούσε μάλλον αδαείς παρά κακόβουλους. Επίσης δεν έβλεπε με καλό μάτι τη σκοτεινή Μαγεία και πίστευε ότι οι χειρότερες υπερβολές των μάγων οφείλονται κυρίως στα –κατά βάση ανθρώπινα– ελαττώματα της σκληρότητας, της αναλγησίας και της αλαζονικής κατάχρησης των ικανοτήτων τους. οι ήρωες και οι ηρωίδες που θριαμβεύουν στα παραμύθια του δεν είναι αυτοί με τις ισχυρότερες μαγικές δυνάμεις, αλλά εκείνοι που επιδεικνύουν τη μεγαλύτερη καλοσύνη, κοινή λογική και ευφυΐα.
Ένας σύγχρονος μάγος με παρόμοιες απόψεις ήταν, φυσικά, ο καθηγητής Άλμπους Πέρσιβαλ Γούλφρικ Μπράιαν Ντάμπλντορ, Αρχηγός του Τάγματος του Μέρλιν, διευθυντής της σχολής «Χόγκουαρτς» για Μαγείες και Ξόρκια, πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Μάγων και πρόεδρος της Δημογεροντίας. Παρά αυτή τη σύμπτωση απόψεων, όμως, δεν παύει να αποτελεί μεγάλη έκπληξη ότι, ανάμεσα στα πολλά και διάφορα χαρτιά που άφησε ο Ντάμπλντορ με τη διαθήκη του στα Αρχεία του Χόγκουαρτς, βρέθηκαν και κάποιες σημειώσεις του για τις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου. Κατά πόσον έγραψε αυτά τα σχόλια για δική του ευχαρίστηση ή για να τα δημοσιεύσει μελλοντικά, δε θα το μάθουμε ποτέ. Ωστόσο, η καθηγήτρια Μινέρβα ΜακΓκόναγκαλ, σημερινή διευθύντρια του «Χόγκουαρτς», είχε την καλοσύνη να μας δώσει την άδεια να δημοσιεύσουμε εδώ τα σχόλια του καθηγητή Ντάμπλντορ, μαζί με μια νέα μετάφραση των παραμυθιών που έκανε η Ερμιόνη Γκρέιντζερ.
Ελπίζουμε ότι οι οξυδερκείς σχολιασμοί του καθηγητή Άλμπους Ντάμπλντορ, που περιλαμβάνουν παρατηρήσεις για την ιστορία των μάγων, προσωπικές αναμνήσεις, καθώς και διαφωτιστικές πληροφορίες για κομβικά σημεία κάθε παραμυθιού, θα βοηθήσουν τη νέα γενιά των μάγων και των Μαγκλ αναγνωστών να εκτιμήσουν τις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου. Είναι κοινή πεποίθηση όλων όσοι γνώριζαν προσωπικά τον καθηγητή Ντάμπλντορ ότι θα στήριζε με ενθουσιασμό αυτή την προσπάθεια, δεδομένου ότι τα έσοδα από τα συγγραφικά δικαιώματα θα δωριστούν στο Children’s High Level Group, μια οργάνωση που εργάζεται προς όφελος παιδιών τα οποία χρειάζονται απεγνωσμένα μια φωνή.
Νομίζω πως είναι απαραίτητο ένα μικρό πρόσθετο σχόλιο για τις σημειώσεις του καθηγητή Ντάμπλντορ. Εξ όσων γνωρίζουμε, οι σημειώσεις ολοκληρώθηκαν περίπου ενάμιση χρόνο πριν από τα τραγικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην κορυφή του πύργου της αστρονομίας του «Χόγκουαρτς». Όσοι ξέρουν την ιστορία του πιο πρόσφατου μαγικού πολέμου (για παράδειγμα, όποιος έχει διαβάσει και τους επτά τόμους της ζωής του Χάριπότερ), θα καταλάβουν ότι ο καθηγητής Ντάμπλντορ αποκαλύπτει λιγότερα απ’ όσα ξέρει –ή υποψιάζεται– για το τελευταίο παραμύθι αυτού του βιβλίου.