1)Επειδή ήταν η δοκιμαστική προβολή , η ταινία ήταν ημιτελής. Σε πολλά μέρη, μπορείτε να δείτε την πράσινη οθόνη, τα σχοινιά να τραβούν τον Χάρι, κινούμενα σχέδια κατά τη διάρκεια σκηνών δράσης. Ακόμη και το soundtrack ήταν προσωρινό. Αλλά εκτός από αυτές τις «ατέλειες», αυτή η ταινία με έκανε να νιώσω πολύ τέλεια. Δεν θυμάμαι αυτό το συναίσθημα ικανοποιησης με μια ταινία Χάρι Πότερ από τότε που βγήκε η Κάμαρα με τα Μυστικά. Με αυτό, εννοώ ότι η εμπειρία του να βλέπεις την ταινία σχεδόν αντικατοπτρίζει ακριβώς την εμπειρία μου διαβάζοντας το βιβλίο πριν από τρία χρόνια.Η πρώτη σκηνή ξεκινά με το κοινό να κοιτά στα μάτια του νέου Υπουργού Μαγείας. Περνάμε και βλέπουμε τον Χάρι, τον Ρον και την Ερμιόνη, στα σπίτια τους. Οι Ντάρσλι βιαστικά πακετάρουν τα υπάρχοντά τους για να εγκαταλείψουν την Οδό Πριβέτ.Η Ερμιόνη διαγράφει από τη μνήμη των γονέων της τον εαυτό της.Το βρήκα πολύ ανησυχητικό να τη βλέπουμε να εξαφανίζεται από όλες τις εικόνες της οικογένειάς της.Η επόμενη σκηνή είναι η συνάντηση του Βόλντεμορτ με τους Θανατοφάγους. Δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ που το πιστεύω, αλλά ποτέ δεν έχω δει τον Βόλντεμορτ να μιλάει τόσο πολύ. Η ταινία εξελίσσεται ακριβώς όπως το βιβλίο. Η σκηνή στην οποία ο καθένας πίνει Πολυχυμικό Φίλτρο και μετατρέπεται σε Χάρι είναι πολύ διασκεδαστική. Αντίθετα, η επόμενη σκηνή είναι γεμάτη με περιπέτεια και θλίψη, όταν αντιλαμβανόμαστε ποιούς αγαπημένους χαρακτήρες χάσαμε.Όσο για τον Χάρι και το φιλί της Ginny, ήμουν εκνευρισμένος με τον τρόπο το κεφάλι του Χάρι ήταν εμπόδιο την περισσότερη ώρα. Επίσης, ήταν ωραίο να συναντήσουμε επιτέλους τον Μπιλ Ουέσλι! Ο γάμος του με τη Φλέρ ήταν υπέροχο γεγονός, μέχρι την επίθεση. Τώρα που ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον προχώρησαν μόνοι τους, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ακριβώς πόσο επικίνδυνο είναι πραγματικά για αυτούς. Η επίσκεψη στο υπουργείο Μαγείας στην οποία
ήταν μεταμφιεσμένοι ήταν γεμάτη ένταση. Δεν μπορούσα να μην έμαι ανήσυχος για το τρίο. Μετά την πετυχημένη κλοπή του μενταγιόν από την Ντολόρες Αμπριτζ, το τρίο έχει απομείνει να κατασκηνώνει στην ερημιά. Η κακή δύναμη του μενταγιόν και το άγχος της αποστολής τους ρίχνουν κάτω. Ποτέ δεν είχα ξαναδεί τον Ρόν τόσο θυμωμένο. Κατά την ανάγνωση των βιβλίων, ήμουν θυμωμένος με το ότι θα μπορούσε να τους εγκατλείψει έτσι απλά . Ωστόσο, βλέπωντας το στην οθόνη τον κατανοώ.
Υπήρξε μια πολύ χαριτωμένη έξτρα σκηνή όπου ο Χάρι προσπαθεί να φτιάξει τη διάθεση της Ερμιόνης που ήταν σε κατάθλιψη,χορεύοντας μαζί της. Αν και δεν νομίζω ότι ήταν στο βιβλίο, το κοινό την βρήκε πολύ καλή.Η επίσκεψη στο Γκόντρικς Χόλοου ήταν τόσο λυπηρή και τρομακτική. Ήταν πολύ συναισθηματικό να δείτε τον Χάρι να επισκέπτεται τους τάφους των γονέων του. Καθώς και, βλέποντας τη Μπατίλντα να μετατρέπεται σε φίδι ήταν τρομακτικό. Πιθανότατα θα είναι ακόμα χειρότερο σε 3D. Μια άλλη παράξενη σκηνή ήταν όταν ο Ρον είχε να καταστρέψει το μενταγιόν Πεμπτουσιωτή. Από τη στιγμή που άνοιξε, το μενταγιόν έδειξε όλους τους φόβους του. Ένας από αυτούς τους φόβους ήταν ένας γυμνόστηθος Χάρι και μια Ερμιόνη να φιλιούνται παθιασμένα. Αλλά τελικά, ο Ρον το καταστρέφει.Έγινε και μια αναφορά στο "Λυκόφως", όταν η Ερμιόνη αρχίζει να διαβάζει την ιστορία των τριών αδελφών.Η σκηνή πήγε κάπως έτσι:

Ερμιόνη: "Μια μέρα εδώ και πολύ καιρό, τρία αδέρφια αποφάσισαν να ταξιδέψουν ανά τον κόσμο μαζί. Στο λυκόφως ..."

Ρόν: "Είναι μεσάνυχτα .Η μαμά μου λέει πάντα τα μεσάνυχτα."
Η Ερμιόνη δίνει στον Ρον μια οργισμένη ματιά.Ο Ρον αμέσως υποχωρεί.

Ρον: "Ω, όχι, έχεις δίκιο.Το λυκόφως είναι καλό. Το Λυκόφως είναι καλύτερο."
Μου άρεσε πολύ το animation με το οποίο απεικονίζεται η ιστορία, ενώ η Ερμιόνη διηγόταν. Μου άρεσε ο τρόπος που έδειχνε, και βοήθησε τα πάντα να γίνουν σαφή.Όταν το τρίο έχει συλληφθεί και κρατούνται όμηροι. Μπορείτε να πάρετε επιτέλους κάποιες ποιοτικές σκηνές με Θανατοφάγους. Βλέπετε την απελπισία του Λούσιους Μαλφόυ τον Ντράκο να αγωνίζεται με την αναποφασιστικότητα του, και την τρελή περίπτωση που είναι η Μπέλατριξ Λεστρέιτνζ. Ακούγοντας τις κραυγές της Ερμιόνης ενώ η Μπέλατριξ την βασάνιζε ήταν αρκετό να με κάνει να μαζεύτώ. Ήταν μια πλήρης ανακούφιση όταν ο Ντόμπι εμφανίστηκε για να τους σώσει.Ο Ντόμπι ήταν σίγουρα ο αγαπημένος του κοινού. Όταν εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην οθόνη, το κοινό χειροκροτούσε. Στην πραγματικότητα χειροκρότησαν σε όλες τις σκηνές που εμφανίστηκε. Ως εκ τούτου, ήταν
καταστροφικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η Μπέλατριξ είχε καταφέρει να σκοτώσει τον Ντόμπι. Έκλαψα ακόμα περισσότερο όταν ο Χάρι ήθελε να του δώσει μια σωστή ταφή. Σε αυτό το σημείο, είναι το τέλος, και βλέπουμε τον Βόλντεμορτ να σπάει τον τάφο του Ντάμπλντορ και να κλέβει το Ραβδί από Κουφοξυλιά. Το τελευταίο πράγμα που βλέπουμε είναι ο Βόλντεμορτ να πετάει μια αστραπή στον ουρανό με το Ραβδί από Κουφοξυλιά.Δεν μπορώ να περιμένω να δω την ταινία ξανά.Πρόκειται να είναι θεαματική και ακόμα πιο τέλεια.Το να πιστέψεις οτι αυτό είναι μόνο το μέρος 1 είναι τρελό. Απλώς να φανταστείτε το μέρος 2 είναι πάρα πολύ γιατί αν είναι σαν κάτι σαν αυτό (που είναι πιθανώς), θα είναι ακόμα πιο τέλειο.

Σπόιλερ: